آیا مصرف مواد قندی تنها برای خوشمزگی این مواد و به دلیل علاقه است یا قندها هم از مواد مورد نیاز بدن هستند و برای سلامتی ضروری‌اند؟ یکی از علل نیاز بدن به قند خون تامین سوخت است. گلوکزی که در جریان خون منتشر می شود به عنوان یک منبع آماده برای سوخت بدن شما عمل می کند. در شرایط عادی، این ماده قابل دسترس، دارای قابلیت پردازش آسان و دارای سرعت عمل بالا برای عضلات می باشد. گلوکزی که در جریان خون وجود دارد همچنین سوخت ترجیحی مغز است.
مغز قدرت ذخیره گلوکز را درون خود ندارد و این ماده باید به صورت پی در پی به بدن برسد به همین جهت گفته می‌شود که خوردن مواد شیرین برای کارکرد بهتر مغز مفید است. همانطور این نظریه وجود دارد که خوردن مواد شیرین باعث ترشح اندورفین از مغز می‌شود. اندورفین به عنوان ماده مخدر مغز نیز خوانده میشوند و آرامش و از بین رفتن عصبانیت بعد از خوردن مواد شیرین، به تأثیر اندروفین نسبت داده می‌شود.
طبق استاندارد سازمان جهانی بهداشت، حداکثر مصرف روزانه قند برای هر فرد عادی ۱۲ قاشق چایخوری در ۲۲۰۰ کالری رژیم غذایی است که ۹ درصد کل کالری روزانه را شامل می شود. بنابراین آن‌چه مجاز نیست، مصرف بیش از حد قند است اما این به معنای این نیست که باید به طور کلی قید خوردن یکی از بهترین طعم‌های جهان را بزنیم بلکه باید مانند هر ماده غذایی دیگر آگاهانه و به اندازه مورد نیاز یک بدن سالم از آن‌ها استفاده کنیم.
